Изучаем латинский язык с нуля!
Textus VII


Луций Юний Брут — первый консул

(510—509 гг. до н. э.)

LIVIUS I 60, 1—4

Multitūdo Tarquinio Superbo regi imperium abrogāvit exulemque esse iussit L. Tarquinium cum coniŭge et libĕris. перевод текста

Cum re novā1 trepĭdus rex pergĕret Romam ad comprimendos motus2, flexit viam Brutus, ne obviam fiĕret3; eōdem fere tempŏre diversis itinerĭbus Brutus Ardeam, Tarquinius Romam venērunt. Tarquinio clausae portae exiliumque indictum; Brutum, liberatōrem urbis, laeta castra accepērunt. Expulsi sunt etiam filii regis: duo patrem secūti sunt, qui exulātum Caere in Etruriam iērunt. Sextus Tarquinius Gabios tamquam in suum regnum profectus ab ultorĭbus iniuriārum est interfectus. перевод текста

L. Tarquinius Superbus regnāvit annos quinque et viginti. Regnātum est Romae ab condĭta urbe [a. 753 ante aeram nostram] ad libertātem [510/9 ante aeram nostram] annos ducentos quadraginta quattuor. Duo consŭles inde comitiis centuriātis creāti sunt: L. Iunius Brutus et L. Tarquinius Collatīnus. перевод текста

NB

1. re nova; novus, a, um — новый, необычный.

2. ad comprimendos motus — герундив от глагола comprĭmo, comprimĕre: для (с целью) подавления беспорядков.

3. fiĕret — от глагола fio, factus sum, fiĕri — становиться, делаться. Этот глагол употребляется как страдательный залог к facio, feci, factum, facĕre. Обратите внимание на то, что все времена, образующиеся от основы настоящего времени, имеют форму действительного залога, и только инфинитив — страдательного: fiĕri.

Спряжение глагола fio

Indicativus
  Praesens Imperfectum Futurum I
Singularis
1. fi-o
я становлюсь
fi-ē-bam
я становился
fi-a-m
я стану
2. fi-s fi-ē-bas fi-e-s
3. fi-t fi-ē-bat fi-e-t
Pluralis
1. fi-mus Подсказка fi-e-bāmus fi-ē-mus
2. fi-tis Подсказка fi-e-bātis fi-ē-tis
3. fi-u-nt fi-ē-bant fi-e-nt
Coniunctivus
  Praesens Imperfectum
Singularis
1. fi-am — я становился бы fi-ĕ-rem — я становился бы
2. fi-as fi-ĕ-res
3. fi-at fi-ĕ-ret
Pluralis
1. fi-āmus fi-e-rēmus
2. fi-ātis fi-e-rētis
3. fi-ant fi-e-rent

Глагол facio не образует регулярных форм в страдательном залоге, для их выражения употребляется глагол fio; глаголы, сложные с facio, образуют формы страдательного залога правильно, напр.: afficio (ad + facio) — praes. pass.: afficior.